Korytarz z celami

Reena

- Coś się stało?

Deadbeat Takeshima

- Nic poważnego, to tylko przemęczenie.

Reena

Uśmiechnął się sprytnie.
- Podejdź do krat, znam coś, co wyleczy Cię z każdego zmęczenia. - powiedział, w jego głosie nie było słychać ani nuty dobrej woli.

Deadbeat Takeshima

- Wątpię w szczerość twych słów. - podeszła trochę bliżej, lecz zachowała odległość. - Co to za rzecz?

Reena

- Implant, a wszczepienie go nic nie boli. - powiedział wstając i podchodząc powoli do krat.

Deadbeat Takeshima

Odskoczyła w bok. - Wolę nie ryzykować.. - powiedziała z lękiem w głosie.

Reena

- Ależ chodź, chodź... - zachęcał nadal zaświecając swymi oczami. Jego głos docierał do głębi umysłu, kusił.

Deadbeat Takeshima

Jej mózg chciał ,żeby do niego podeszła, ale serce nie chciało. Z całych sił opierała się jego kuszeniu. Udało jej się. Sapnęła głośno. - Chcesz mi coś wszczepić.. Żebym pomogła ci uciec.. - opada ciężko na podłogę.

Reena

Widząc jak wilczyca się opiera zrezygnował.
- Co nie oznacza, że nie miałabyś z tego korzyści. - dodał.

Deadbeat Takeshima

- Jakiej korzyści? A z resztą, pewnie chciałbyś zniszczyć wszystkie watahy.. Ale.. czemu oni cię więżą? Ja tego nie rozumiem..

Reena

- Brak zmęczenia, większa siłą. - wymienił dwa z paru jeszcze atutów 'wszczepienia'. - Ja też tego nie rozumiem.

Deadbeat Takeshima

- Powiedz mi, co być zrobił, gdybym cię uwolniła.

Reena

- Na pewno bym wrócił na statek. - powiedział i po chwili dodał. - Lecz tych krat nie otworzysz, tylko jedna istota może.

Deadbeat Takeshima

-Jaka?

Reena

- Ta biała ze skrzydłami. - powiedział z niechęcią.