Las

Zuzu

Jakoś wyrwał się ze szponów Aishy. Zawarczał. Wstał mimo ran, spojrzał na nią a jego oczy wypełniła czerwona złość.

Black Whisper

Black Whisper bez żadnego szmeru przebył krótką odległość dzielącą go od Reeny. Dosyć dawno jej nie widział. Nadal jednak tu rządziła i czuć było od niej tę aurę. Spojrzał na wilczycę atakującą innego wilka. Położył uszy po sobie, nie w geście strachu, tylko nudy, i przewrócił oczami. Uśmiechnął się leniwie do Reen.

Reena

Na chwilę położyła sierść po sobie, schowała zęby i przybrała ciekawy wyraz pyska, którego i tak nie było widać w panującej i wszechobecnej ciemności. Reena zdawała się na słuch, czucie oraz węch, by się orientować.
Z przyjacielskim warknięciem rzuciła się na mniejszego od siebie samca i ugryzła go delikatnie w kark, ciągnąć za skórę.

Black Whisper

Uśmiechnął się szerzej. Machnął ogonem raz czy dwa i również przyjacielsko warknął. Nie chciało mu się jej zrzucać z siebie, a nie przeszkadzała mu ona zbytnio.
- Dawno się nie widzieliśmy - mruknął, uśmiechając się nadal.

Reena

Puściła jego kark i przeskoczyła zwinnie ponad nim, lądując na skrzyżowanych łapach.
- Prawda. - odparła przyjacielsko. - Nasz Sen gdzieś zniknął na całą zimę... - podskoczyła, stając prawidłowo na łapach. - ale powrócił i znowu śnimy.

Black Whisper

Usiadł z zadowoleniem.
- Owszem - powiedział. - Znowu zacznie się zabawa.
Kto by pomyślał, że tak krótki okres czasu sprawi, że Blacky zacznie tęsknić za zabawą?

Zuzu

-Krótki okres? - mruknął.
-Cóż, gdy wszystkie wilki już się zejdą to dopiero zacznie sie zabawa, chociaż...- spojrzał na Aishe.- Wolałbym tego uniknąć. - powiedział to, po czym usiadł i zaczął zlizywać krew z łapy.

Reena

Wyszczerzyła kły i całą resztę zębów w szerokim, wilczym uśmiechu. Zerknęła na Aishę, cóż...
- Do jutra. - mruknęła do całego lasu i wszystkich obecnych tu wilków i wzbiła się w powietrze, sprowadzając na okolicę hałas odbijających się od ziemi i od siebie wzajemnie gałązek oraz szeleszczących liści. Sekundę później wystrzeliła w niebo, znikając gdzieś w otchłani mroku.

Zuzu

- Sayo.- jeden kącik pyska podszedł bardziej do góry co sprawiało niby uśmiech.

Zuzu

-Um...- ziewnął.Popatrzył na wszystkich i począł iść w najciemniejszą stronę lasu. - Arigato za takie ciepłe powitanie...- wyszeptał idąc.
- Sayo!- głośno krzyknął, po czym wybiegł.

Black Whisper

Wyszedł, machając ogonem na boki. Szedł z opuszczonym łbem i uśmieszkiem, który przykleił mu się do pyska.

Lacoi

Wilczyca o mleczko-karmelowym umaszczeniu weszła do lasu. Wiatr był tak silny,że kawałki wyszarpanej trawy przez Cosme leciały jej na pysk. Jej wielki, puszysty i ciężki ogon przeszkodził właśnie w obiedzie małego zająca. Niebiesko-szkliste ślepia wpatrywały się właśnie na rudą i jakże smaczną wiewiórkę. Bezszelestnie i cicho kładła łapy na trawę, przy czym była coraz bliżej wiewiórki. Wadera podskoczyła wysoko i ugryzła leśne zwierzę tak, że przebiła mu kark. Po 10 minutach gryzoń wypoczywał w żołądku Lacoi, która nie przegryza, tylko połyka w całości, jak wąż. Cosma wpatrywała się w to wszystko jednak tego nie komentowała.
-Whoa...Jesteś głodna?-spytała się białej myszy z krwisto czerwonymi oczami.
-Nie, dziękuję.- odparła, po czym położyła się na bujnej grzywie wilczycy.

Aisha

Ocknęła się z całodziennego smu. Wszystkie kości ją bolały, ale niestety musiała iść już poszukać czegoś, albo kogoś. Rozłożyła swe skrzydła, a po chwili wzbiła się w powietrze. Nad lasem zatoczyła jeszcze kilka kółek, a później wyleciała w kierunku niewiadomym.