Las dębowy

Patrix

Wilk otworzył oczy i wstał na ziemię przykładając łapę na miejsce bólu a potem wyszedł

Zuzu

Spojrzał na miejsce * mordowania * ... Zobaczył krew, polizał ją... Jego oczy zaświeciły na czerwony kolor. Basior kręcił łbem w nieznanym kierunku . Nagle ustał, walnął sztywnym i chudym ogonem o ziemie i zmienił kolor oczu na normalny.Padł potem na ziemie i patrzył się przed siebie. Był głodny , chciał więcej.

Zuzu

Uniósł jedną brew do góry. Oszołomiony ledwo ruszał ogonem ... Był podekscytowany a jednocześnie pragnący szybkiej śmierci. Wstał... Podszedł do kałuży i ujrzał że coś z nim jest nie tak... Czemu kolory oczu się zmieniły ? Pytanie od teraz szumi mu w głowie odbijając się od prawej do lewej półkuli mózgu. Był teraz bezradny... Czuł jak w jego sercu rodzą się przeróżne odpowiedzi, ale więcej rodziło się pytań... Spojrzał raz jeszcze na kałuże, lewe oko było już normalne - zielone , jednak drugie nadal było - czerwone.

Illidan

- Hmmm... dziwne zachowuje się jakby napił się krwi demona... Pomyślał basior, wtedy do niego dotarło... - cholera to ostrze którym został ugodzony tamten wilk, albo zostało umoczone w krwi demona, lub to było ostrze Mannoroth'a. To by się zgadzało... ale jakim cudem dostał się w jej posiadanie.
Przecież Grom zabił Mannoroth'a. Co tu się dzieje? Wilk zaczął się zastanawiać nad tym, w końcu wie czym może się skończyć obcowanie z demonami.

Zuzu

Spojrzał na basiora.
- Jakiego demona ? - zastanawiał się ... Czuł się tak jak wcześniej ... Był wolny, jednak zdezorientował go zając w krzakach.Popędził za nim. Ku zdziwieniu samego siebie ... pożarł brązowe stworzenie bez problemu. Chciał jeszcze , jeszcze ...
- Niee . - mruknął . - Dostałem mocno w głowe , to tylko sen ...- spojrzał na księżyc, ułożył się wygodnie na kamieniu na którym się oparł i spoglądał w serce księżyca .

Patrix

Przybył w paszczy trzymając mięso z świeżo upolowanej sarny przysiadł pod drzewem i zaczął jeść.
Gdy już skończył popatrzył w stronę wilka mówiąc
-Seku
-Następnie jego oczy zmieniły kolor na jasno niebieski a na twarzy zawitał uśmiech.

Zuzu

- Witaj ... - spojrzał na niego.

Patrix

-Kim jesteś?
-Spytał wpatrując się w niego a jego oczy stały się zielone.

Zuzu

- Jestem ... sam nie wiem kim jestem ... - zastanawiając się nad sobą , mruknął.

Zuzu

// ide już . pa bd za 20 minut

Patrix

-Aha ale po tobie widać że jesteś małomówny,ale nie ma co się mnie wstydzić.
-Po czym dmuchnął na fryzurę i wygiął się i popatrzył na niego.

Patrix

Wybył

Zuzu

- Nie jestem małomówny , a poza tym , nie znam Cię.

Patrix

Przybył wraz z naszyjnikiem na którym zawieszony był diament poszedł do wilka mówiąc
-Proszę to dla Ciebie
-Po czym przysiadł

Zuzu

- Co to jest ? - spojrzał na niego.